Ne zaman dertlenip dara düştüysem
Derdimin dermanı oldu gözlerin
Mecnun gibi susuz çölde piştiysem
Kevser’den badeyi sundu gözlerin
Ayrılık zamanı çattığı yerde
Ümit güneşimin battığı yerde
Aşkımın ateşi bittiği yerde
Bir alev misali yandı gözlerin
Bir parça mutluydum senin sayende
Bilirdim bir hinlik yoktu gayende
Yüzüme bakıp ta aşkla gülende
Ömrümde en mutlu andı gözlerin
Kayıt Tarihi : 16.5.2008 02:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!