En mühim konu;
İnsanın sonu!
Düşünen onu;
En arif kişi.
An gibi ömür
Meçhuldür emir!
Kul olsa demir;
Bitecek işi!
Etmişse iman;
Bulmuştur eman!
Mü’minin her an;
Hayırdır işi!
Sağlamsa temel
Nezihse emel
Güzelse amel
Kurtulur kişi.
Varsa ihlası;
O kulun hası!
Dersen dahası?
Erdir o kişi!
Gelince melek;
Sallanır elek!
Dönerken felek;
Ölür er, dişi!
Bitse alamet;
Kopar kıyamet!
Olunca kamet;
Kalmaz bir kişi!
Varsa güç kuvvet;
Deme sen evet(!)
Gelince davet;
Durdur gidişi!
Merve Demircan
12.01.2012-İzmir
Kayıt Tarihi : 12.1.2012 13:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!