Deniz kenarı bir şehir bul,
En mavi yerine yerleş,
Camlarına çiçekler doldur,
Zeytin yeşili gözlerine bahar,
Kalbinin orta yerine bir sevgi,
Ve sıkılma sevmekten.
Yahut kendini bir ormana bırak,
Saçlarının arasında süzülsün rüzgâr,
Seversin, bir kitap al yanına,
Her satırında bir anı, bir iz bul,
Belki bir çift, belki bensiz,
Ve sıkılma okumaktan.
Ben ise karanlık kuytusunda içimin,
Hiç sevmem ya, bir şiir yazayım,
Senden uzak, senden yaralı,
Bir ince keman ağlasın canımda,
Ben de nezâkete icâben duyayım,
Gerekiyorsa, ben de ağlayayım.
Nasıl olsa yoksun yanımda,
Bir soğukluktur şu içimde,
Ve her şeyden de öte,
Bir yarımlıktır, sorsan anlatamam
Bir yanım minnettar bıraktığın aşka,
Bir yanım ise kırgın soğukluğuna,
Ve hiç ısınamıyorum yokluğuna.
#kendiniyazanşiirler
Alparslan GürlekKayıt Tarihi : 12.11.2019 22:44:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!