En Manidar Narasın!

Seven gönül yaşlanmaz,
Aşk hançeri paslanmaz.
Arif olan insanlar,
Sevdalardan uslanmaz.

Hasret kaldım veçhine,
Son ver adavet kine!
Meclislerde sultan ol!
Hakkı ver sahibine!

Üç maymunu oynama!
Ateş olup kaynama!
Gel geç otur Karşıma,
İmzanı at aynama!

Öğrendim aşk dersini,
Giydim sevda fesini.
Canlandım birden bire,
Duyunca yar sesini.

Yolcu oldum yoruldum,
Bulanıktım duruldum.
O yari görür görmez,
Tam gönlümden vuruldum.

Almadım menzil murad,
Dünyada yoktur rahat.
Sevip de sevilene,
Germek gerek kol kanat.

Başım koydum yastığa,
O yar benzer fıstığa.
Anılarımı sakladım,
Aşk desenli sandığa.

Uzandım yatağıma,
Selam verdim sağıma.
Sevda bayrağın diktim,
Dağların doruğuna.

Gönlümde sen çırasın.
En manidar narasın.
Sevdanın mektebinde,
Anlatılan yarasın.

Aşk kapısı çalınca,
Yar uykuya dalınca.
En mutlu insan olur,
Yar yanında kalınca.

Çok özledim seni yar,
Dünya olmuş bana dar,
Seveceksen sev artık,
Düşmeden saçıma kar.

Gönlüm çaldın mahirce,
Sevdim seni Sahice.
İçi boş sevdalardan,
Çıkmaz mutlu netice.

Gönül evini yıkma,
Sevdiklerinden bıkma.
Hayat güzel ve hoştur,
Anıların unutma!

Sevmenin hakkını ver!
Yar yoluna güller ser!
Seviyorsan gönülden,
Alnından dökülsün ter!

Günler gelip geçiyor,
Nefis güzel seçiyor.
Seven olmuş baş tabip,
Aşk yarasın deşiyor.

Sıva gönül duvarın!
Berrak aksın suların!
Dağların doruğunda,
Yuva yapsın kuşların.
18/ Ocak/ 2017
Bu şiirim de yedi hece vezni ile yazılmıştır.