En Mahrem Hüznüm Olur Hasretim

EN MAHREM HÜZNÜM OLUR HASRETİM

sevgili
ben senin serseri yanın
sen benim şiir yanım
baharımda biten en çocuk masumiyetim
yüreğini yârinde öldürmek mi sevmek
kırılacak dal kaldı mı ki
köklerin sökülür yüreğimden
neden koparırız solacağını bilerek
koparmadan koklanamaz mı bir çiçek

dağılmak bölünmek tükenmek
finaliyse bir hikâyenin
yırtılmaksa son perde
her sözcük zemheri ayazı
ne kadar susarsak o kadar çaresiz
bir o kadar uzağız işte
örteriz geceye yalnızlığımızı

yağmur kuşağımın yorgun yolcusu
kar yağmış gamzelerine
nereye gitsen arkamdan gelir sabıkam
çekerim kendimi darağacına
bir kardelen gibi eğmişsen başını yere

sevgili
ortasından kopan bir gök kuşağıdır ayrılık
kim bilir kaç fidana can suyu olmuştur
dağlardan çıkıp çölde biten bir dere

canımın içi
kelimeler kar etmez
cesaretim yok gitme kal demeye
yüreğim yetmez
mutlu olacaksan işte yol demeye
kalırsan kıymetlim minnetim
başımda tacım olursun
gidersen mahcubiyetim
yüreğimde acım olursun
en mahrem hüznüm olur hasretim

Mahmut nazik 10 09 2014 mersin