Gerçekliğin perdeleri açıldığında yansıyacaktır yaşananlardan yaşanılacaklar.
Düşünceye ışık olduğunda insan, tüm dünya içinde ki ışıklara karanlık gelir.
Çünkü o ışıklar ancak zamanı değil mekanı aydınlatır.
Aydınlanan kişi ise güneşin öncesinden almıştır en koyu karanlıktan en parlak ışığını.
Güneşin öncesinde ki ışık ise, yansıyandır her gün güneşe.
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta