Sabahı zor edeceksin
Açacaksın kapıyı
Karanlıktan korkacaksın
Kapı ardına kadar açık kalacak
Gözün hep avluda olacak.
Sonra birden bire,
Tan yeri düşende
Kapıdan çıkacaksın can havliyle
Nereye gittiğini bilmeden
Koşacak koşacak koşacaksın...
İçindeki kısrağı çatlatacaksın.
Aklın almayacak bu ayrılığı
Bu ayrılık sıradan değildir
En kötüsüdür ölümdür.
Ölüm bu son ayrılık
Bir yanın babasız kalır
Bir yanın anasız...
Bir yanın kardeşsiniz
Bir yanın eşsiz.
Hiçbir şeye benzemez
Gidenler bir daha gelmez
Bazı ölümler vardır...
Ölmeden öldürür seni
Bilirim canlı cenazeye çevirdi beni.
Ölüm bu ölüm...
Her canlı tadacaktır mutlaka
Kimi ölünce çürür toprakta
Kimi kalınca arkada...
Bilirim bilirim bakma nefes aldığıma.
Kayıt Tarihi : 1.3.2021 10:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!