gelme kal varsaydığın sevilerde
gözlerinden düşer irem ırmağı
akar kanımda gürelerek sana karşın duygularım
ana damarından doğrul
bilme dol gerçeğine biteviye
sevilerde yaşarsın yaşmağı
düşür alnına kaybolur kuşkularım
canınla arından yoğrul
ölme yalınlığı kalsın anılarda
dallanıp budaklanmadan ağı
kolayına geldiği gibi sana adanmış coşkularım
dalında ötüyorsa tuğrul
gülme en kötüsü gelir başına
saramazsın dağılan yumağı
yerine gelmeyen sözleri dağlar yüreğimi başkalarım
karasında parlayan böğrül*
*yanı ak olan sığır
041211denizli
Ozan EfeKayıt Tarihi : 13.1.2012 22:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!