Yürüyorum, hedefsiz bir çocuk gibi…
Ya varmak ya boşa bağlanmak
Sebepsiz oturup ağlamak, haykırmak
Hiç uğruna var olup, boş yere yok olmak
Yürüyorum, prangasız hayat denkleminde
Sağım uçurum, solum sonsuzluk…
gittiğim bütün hekimler aynı şeyleri söylediler
söz birliği etmişcesine
'aşk hastalığıdır bunun adı
ve çok sarsar insanı bu yaştan sonra'
Devamını Oku
söz birliği etmişcesine
'aşk hastalığıdır bunun adı
ve çok sarsar insanı bu yaştan sonra'
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta