En kötüsü Şiiri - Oktay Avcu

Çiçekler var
Güller var
Kırmızı kırmızı açmışlar
Yeşil yapraklı ağaçlar
Havuzumuzun kenarında
Bahçemizde mavi bir dünya
Güneş sırtımda
Her yanımız kapalı
Giremiyorlar içeri
Göremiyorlar çıplaklığımızı
Duvarımız engelliyor
Kuşlar var
Yükseklerden kuş bakışı
Utanılacak bir şey yok
Hem kuşlar bilmez de ayıbımızı
Kelebekler
Gülden güle
Kapalı çember var avlumuzda
Masamda soğuk viskim
Artık sarhoşum
Şimdi de çıkamıyoruz dışarı
Göremiyoruz aydınlığı
Dikenli teller
Kalın taşlar
Çelik kapılar
Ve dar karanlıklar
Beton yığınları tepemizde
Dahada kötüsü
İnsanlar üzüyor beni
Yoksa ağlamayacağım