En Kötü Yalnızlık... Şiiri - Kemal Yavuz

─ yalnızlık,
yıldızlar altında,
küflü, paslı bir pusulanın
peşine takılmış giden gemideki gemicidir
ve o gemicinin ölümünde kayan yıldızdır…
yıldızlarınki,
yalnızlıkların en beteridir!
en beter yalnızlık,
kalabalığın ortasında,
yalnız olduğunu bilmeden yaşanandır!
yalnız olduğunu bilmeden yaşamanın,
yalnızlığın en kötüsü olduğunu kimse bilmiyor.
bir ben biliyorum,
bunun için
bütün okulları bitirdim…
hangi yöne gitsem sır
ve yine aynı sorular yüreğimde atmakta:
‘bump! ’ ‘bump! ’ ‘bump! ’
‘ben kimim? ’
‘neredeyim? ’
‘neredenim? ’
‘bump! ’ ‘bump! ’ ‘bump! ’
‘yüreğim kimin? ’
‘kiminleyim? ’
.../...