En Kıymetlime Şiiri - İsmail Aktaş

I
Bir mucizesin benim için
Fırtınamı dindirebilir miydi herhangi biri
Ben, aşka aç bir adamdım dünya üzerinde
Bu nedenleydi imkansızı isteyişim,
Sevemezdim kimseyi, istemezdim sevmeyi
Hele ki, AŞK!
Oysa muhtaçtım…
Sen geldin…

II
Öyle biri olmalıydı ki seveceğim
Gözümü kalbimle bir etmeliydi
Bütün bakış açımı değiştirmeliydi dünyaya
Aşkla baktırmalıydı bana
Bütün tabularımı yıkmalıydı
Bir başkasının tabağından yemek yiyebilmeliydim onun için
Ya da hiç sevmediğim bir yemeği yiyebilmeliydim
Ben yağlı yemek sevmem onun için yağa ekmek banabilmeliydim
Öyle biri olmalıydı ki, ağlarsa kahırlanmalıydım
Üzülürse yanmalıydı ciğerim, haberim dahi olmadan
Ağzımı açtığımda adı dökülmeliydi dilimden
Susarken de adıyla susmalıydım
Hayatımın tek anlamlısı olmalıydı
Ona baktığımda Allah’a daha çok yakınlaşmalıydım
Ölümü anmalıydım onu hatırladığımda
Dua olmalıydı dilimde
Kulun Allah’a en yakın anıdır dua,
Beni Allah’a yakınlaştırmalıydı dua ile
Her şeyimin sebebi olmalıydı kısacası
Ben olmalıydı,
O olmalıydım

III
Aşk bir kalbe sığmayacak kadar kutsal bir şeydir.
Bundandır, aşk iki kişiliktir.
Aşk iki kalbin birleşmesidir.
Aşk kelimeyi tutsak etmektir maşuğa
Aşk sevgili ile bakmaktır dünyaya,
Aşk yaşarken ölmektir, ölürcesine sevmektir,
Aşk ayaklarını yıkayabilmektir sevgilinin,
Mahremidir insanın aşk…
Gururunu, onurunu, namusunu korkmadan emanet edebilmektir.
Aşk bütün mahremiyetini vermektir sevgiliye,

IV
Bir aşık nasıl anlatabilir ki kendini
İfadesi en kıt duygudur sevmek,
Kolay mıdır söylemek sevgiyi
Mahremiyetin tek bir cümlesi var aşkta
Bütün mahremiyetimi yüreğine seriyorum sevgilim
Ayaklarına paspas yaptım bedenimi
En kutsal hazinemi “yüreğimi” veriyorum

V
Aşkı ifade edebilmenin tek yolu var
Şimdi gözlerime bak,
Seni seviyorum sevgilim…

13.01.2011
(İsmail AKTAŞ)