En karanlık sayfam... Şiiri - Ali Efeoğlu

bir büyük özlemdin sen
ebem adımı deyince beynimde şekillenmeye başlayan
gençliğimde sevdiğim taptığım kadın
ben doğmadan sevgisi yüreğime taşınan

bir büyük güzelliktin sen
aslının,leylanın,şirinin ruhuna rahmet okutan
havva anamızın da en güzel kızı
şu dünyalık günlerimde ruhumu esir alan

bir büyük mevsimdin sen
sonbaharı,kışı,ilkbaharı,yazı içinde barındıran
ruhumda rüzgarları estiren,karları yağdıran
gönlüme taptaze çiçekler açan

bir büyük sevgiliydin sen
olur olmaz zamanlarımda benimle olan
sabah güneşlerini kıskandıracak güzellikte
gönül penceremden dünyama dolan

bir büyük hasrettin sen
yanımdayken dahi özlenipte aranan
saçının tellerine kurban olduğum
gözleriyle ruhuma sonsuz huzurlar salan

bir büyük karmaşaydın sen
sonraları,aşkımı manasız,sevgimi hükümsüz kılan
neden sana aşık olduğumu
her an yaralı bir kalbe sorduran

bir büyük ihanettin sen
aşkıma değer vermeyip gözü dışarıda olan
yürek denizimde ki sevda gemilerini
tek tek kendi elleriyle batıran

bir büyük kurtuluştun sen
ayrıldığım günü takvime bayram diye yazdıran
mazide kalmış en karanlık sayfam oldun
ve o sayfayı yırttırıp ateşe attıran...

1.Nisan.2011.İzmir
Ali Efeoğlu