En Kara Sevda Ankara'da

Sabahın seherinde,
Ayrılık öncesine kurulmuş
Zaman ayarlı gülücükleri,
Aklımın nakliyesine yükleyip
Bir merhabayla taşıdım yüreğimi gözlerine.
Bir merhaba kokusuna yükleyip
Ankaraya doğan güneşi
Ben burdayım diye haykıran
Gözlerini farkettim önce
Yüzüne mührünü vuran gözlerini..

Sesini yüzüme çarpan nefesinle seçtim
En kalabalık yalnızlıklarda.
Ve ben heyecanımı yanıma almadım diyip,
Kandırırken kendimi
Sesine ve gözlerine aynı anda daldım.
Anımsayıp, özlem duyduğum deniz değildi elbet
şaşkınlığım bu benzerliğe idi.
Tek damlasını bile taşıyamadım
Sevda kokan yüreğine biri hariç
Gözlerime yükleyip açıldım maviliklere
Katar katar yüklenmiş bir buharlı tren gibi
içimdeki seni seviyorum çığlığını
En çok kızılayda bıraktım.
Tutamadım belki ellerini gezinirken sokaklarında
Sokağın dilimdeki karşılığı küçe derken bile
Uzayıp giden zaman değildi en çok kısalan
En çok uzayan parmaklarındı
Avucuna yanağımı sığdırmak istercesine.
Parmağında her yüzük çok mistik bir anıydı
Ve ben şimdi farkettim, en çok sana yakışan
Ellerimi kıskandıran kuruş misali yüzüğü
Bunları düşünürken
Otel odası yalnızlığına büründü düşlerim
Bu yüzden
Sensizliği en çok uykum varken kabullendi yüreğim
Kahvaltımın odama gelmemesi kimin umurunda
Çayı gözlerine bakarak içmek varken
Başımı dizlerine yaslayıp uzanmak varken saçlarına
kim ister ıslak çimlere oturmayı
Yürümek yorgunluk verir çoğu zaman
Unutmaya engel bir sevdayı taşıyorsan,
Yanında adım adım
Ayaklarımın aklıma dur demesi kimin umurunda.
Ayrılığı beklerken bile umudu tebessüm yapmak
En çok ikimize yakıştı ankarada
Tanıdık bir kaç sözü fısıldarken kulaklarına
Elimdeki kitaptan,
En çok o an düşündüm
Bir parçamı sana bırakmayı
Üzülme istedim gözümden inen tek damla
Yağmur olup kirpiklerinden süzülürken...

Yağmur ne zaman iner ankaraya bilemem, göremem artık
Sen tuzlu bir göz yaşı
Dudaklarına sızarken yutkunma.
Gözlerimin karasına akdeniz bulaşınca hep bu tad olur..
Belki seni düşünmenin tadı!
Dişlerine ruj bulaştığını hatırlamanın tadı.