Erdemler kimin elindeyse,
-kimin elinde olursa olsunlar-
o en yetkin - ve başarılı olacaktır
insan haliyle
Balık tutmayı öğretebilen
Bir annen olmadı sana
Bilmediklerini de uyduramazsın
Niyetin balık tutmaksa
Onu da kendin öğrenmelisin
Niyetin balık tutmaksa
Balık tutmaksa niyetin
Nasıl yapılacağını
Öğrenmekle başla işe
Hayatta bilmek ve yapmak
Bulmak ve sahip çıkmak
İstediğin herşey için
Kalıp bir cümle olarak
Kullanabilirsin bunu
Niyetin neyse, ona ulaşmak için
Asıl ulaşılacağı öğrenmekle işe başlarsın
Bilmenin o sapa yolu
Öğrenmek yol ayrımından sonra gelen
O dik bayıra işte buradan çıkılır
Öğrenmediğin şeyi bilebilir misin
Hayır
Okumayı ve yazmayı nasıl öğrendiğini hatırla
Hatırlıyor musun
Hayır
Nasıl öğrendiğimizi unuturuz
Nasıl öğrendiğimizi nasıl unuturuz
Nasıl öğrendiğimizi nasıl unuttuğumuzu
Unuttuğumuz sürece öğreniyoruz
Nasıl öğrendiysen unutup okuyup yazmayı
Öğrenmeyi öğrenmeyi öğrendiysen
Kaçıp kovalamacayı öğrendiğin gibi
Kendiliğinden büyümek
Kendiliğinden oluşan bir dönüşüm öyle değil mi
Yaşlanmada öyle.. ama ya bilinçlenme
Bilinçlenemezsin kendiliğinden hayır
Bilinçlenme bir iş öğrenme işi evet
Deprem öncesi ve sonrasında -anında-
Öğretmenlerimizin uyarılarına kulak vermeli
Onlara uymalıyız öyleyse
Deprem
-içte ya da dışta-
sokakta ya da kalpte deprem
Sana balık tutmayı öğreten bir annen olmadı
Sana depremde nasıl korunacağını öğreten
Bir baban olmadığı gibi
Sana bilmediklerini öğreten kardeşlerin de..
Komşuların yavuklun meslektaşların da..
Bu yüzden artık onları ve kimseyi
Bilmek istemiyorsun
Nedir insanın kendine özgü yetkinliği
Beni kımıldatmıyor bu soru
Kımıldatmalı mıydı
Evet
-edinilmiş- sahip olunmuş
Yetkin insan ne demek
"Sahip olduğumuz tek şey ancak edindiğimiz
ve dönüştürdüğümüz şeydir,
ne olmuşsak, başkaları sayesinde
ya da başkalarına karşı olmuşuzdur."
Büyük Erdemler Risalesi syf. 19
Madem söyleyecek bu kadar çok sözün var
Ve de enerjin, daha tutarlı bir eylemde bulunmaya ne dersin
Oturup bir konuda kitap yazmaya meselâ
Hangi konuda meselâ
Adam oturmuş
Büyük Erdemler Risalesi diye
400 sayfalık bir kitap yazmış, meselâ
Hiç kimseyi ilgilendirmeyecek bir konu bul bana
Hiç kimseyi ilgilendirmeyen bir konu mu
Evet. Hiç ama hiç kimseyi.
Bu güne kadar hiç ele alınmamış
Kimsenin tartışmadığı
Bunu akıl etmediği
Dikkate bile almadı
Es geçtiği, yok saydığı
Görmezden geldiği
Aman canım sen de dediği
Bundan ne cacık ne turşu olmaz dediği
İçten içe küçümsediği
Yer yer alay konusu yaptığı
Ama henüz hiç bir zaman
Ciddi olarak
Yaşamlarımızı nasıl etkilediği konusunda
Beyninin hiç bir kıvrımında
Onu uzun uzadıya evirip
Çevirme zahmetine katlanmayıp
Dudak büktüğü
Bir konu
Hı
Geliyor mu aklına hiç hı
Hah ha!
Tabii ya
Gelmiyor
Gelse şaşardım
İşte bu yüzden bana,
"Madem söyleyecek bu kadar çok sözün var
Ve de enerjin, daha tutarlı bir eylemde bulunmaya ne dersin
Oturup bir konuda kitap yazmaya meselâ" diyemezsin
Anlıyor musun
Peki
Demiş ki Kant:
"İnsan ancak eğitim yoluyla insan olur;
eğitim onu ne hale soktuysa odur insan"
Dahası, 'hayvanlığı insanlığa dönüştüren' şey
öncelikle disiplindir
Başlangıçta nezaket verilmese
ahlak ortaya çıkmayacakmış!
Bebekken büyüklerimce şu yazı işlenmiş önlüğüme
: "Öpmeyin, Güldür Solar"
İlginç mi
Yakında ben de şöyle bir yazı iliştireceğim vatkama
: "Yakınlaşmayın, Gül Soldu;
Safi Diken Şimdi! "
Ya.. Nasıl
Çok güzel
De.. ne alâka
Bu boyutta tek bir rol oynamak istiyorum
Bu rol için geldiğimi hissediyorum
H.M.A. rolü
HMA Havuzda
H.M.A. Ormanda
HMA evde, mutfakta, yatak odasında
H.M.A. parkta, yürüyüşte
HMA H.M.A. ya karşı göğüs göğüse
HMA uçakta uzayda
Rock konserinde
Twist yaparken H.M.A.
Ve HMA sahnede 'Odil' rolünü oynarken
H.M.A. kitaplarını imzalarken
Ve de HMA ailesiyle
Falan filan
Ha unuttum, bir de şu var:
HMA en iyi h.m.a. ödülünü kucaklarken
Yani kendi kendini -kendimi-
Heh he!
Komik olmaya mı çalışıyorum
Aslında asla!
İstesem de komikçe bitemem
Ancak
Trajikomik tütebilirim
Has burunlara
Bu konuda kitap yazmaya ne dersin?
Ha yine mi o konuya geldik
Evet. Ne sakıncası var?
Hangi konuda kitap yazacağız?
Bu konuda.
Hangi konuda?
Bu konuda işte!
Ama hangi?
Bu!
Han!
Bu!
Ha?
Ub!
A Yeter! Şaklabanlık yapıyorsun.
Evet.
Öyleyse bu konuda bir kitap yazalım.
Sahi mi?
Evet.
Sahi.
Bakıyorum pek bir hoşuna gitti.
Çok iyi fikir
Eh elbet
Kim düşündü
Yine ben yine ben yine ben
Y i n e b e n! !
Kahretsin çok iyiyim
Yine çok iyiyim
Rezalet bir şey!
Kendimi alamıyorum bu 'iyi' olmaktan
Çılgınca bir şey bu
"Adil şeyler yapa yapa adil insan,
ölçülü davrana davrana ölçülü,
yiğitçe davrana davrana da yiğit insanlar oluruz"
demiş ya Aristoteles
sen de çılgınca şeyler yapa yaza
çılgın insan olmaya başlarsın
Ama çılgın bir insan olmadan
Nasıl çılgınca şeyler yapılabilir? Ki!
Aristoteles sanki,
'alışkanlık yoluyla' der gibi,
ama bu elbette yetersiz!
Azıcık, bir tutam kadarcık çılgınlık sayesinde
Daha azılı çılgınlıklara demlenip
Taklit ede ede mayalamayı yoğurdun formülünü
Ters köşe Çılgın olmayı elde edebilirsin
..sen...
..ilizyon burada kırılıyor
Senkronizasyonu yeniden sağlamak
Olay döngüsünü baştan
Başa sarmamız gerek
Yara bandıyla
Bu son derece saçma geliyor bana
Yani, nasıl olur da.. bacaklarımdaki
Selilüitler durmadan artıyor
Bu gidişata 'bi dur! ' demem
Gerek -miyor- mu sence
Evet. Haklısın.
Çözüm değil hiç biri
Hiç biri çözüm değil
1.50 boyunda
Kıvırcık ve kır saçlı
Ufak tefek bir kadın bu şimdi
51 yaşı
İnce dudaklı, dolgun yanaklı
Geniş alınlı bir yüz yapısı var oldum olası
Kırışıklıklar göz ağız çevresinde konumlanmış
Ve yüksek alnında ince çizikçikler halinde şimdilik
Dolgun yanakları az biraz sarkık
Göz altları çökük
Göz kapakları inik
Ama düzgün bir burna sahip
Büyük bir neşeyle
Geniş bir gülümsemeyle
Ağzının içine girecekmiş gibi çıkar
Çoğu fotoğrafta.. o denli düzgün
Zaman zaman masaldaki
O çirkin cadıya benzer ve benzetir kendini
Bir kocaman beni ve kamburu eksik sanki
O da ben de bu masalın
Kötü ve çirkin cadıları
Ve ne yaparsa yapsın
Ve ne yaparsam yapayım
Kötülükten başka şey gelmez elimizden
Gece yarısı davetten kaçarken
Hal halını düşürmüş ince bilekli
İyilik dolu bir yüreğe sahip
İki abla var ve ikisi de evli ve de çocuklu
Hatta biri torunlu
Bu cadı ve ben
Kötülük yapmaktan
Çocuk yapmaya geçerken
Sınıfta kalan yalnız birer ucubeyiz şu an
Ve bu işte,
Hiç kimseyi ilgilendirmeyen tek konumuz
Bu iyi bir başlama noktası mı?
Sence?
Hayır.
Bir gönül kapım var
Ve nedense
Ne zaman aralasam
Hep aynı şey oluyor
Bunun izahı mümkün mü?
Niçin yani?
Neden?
Yine de düşünmeye kışkırttığı için mi
Bunu içeri almalıyım
O kadar mı acizim
Hayır, bu da bir yanılsama
İnsanın gerçeğiyle bütünleşmesi zor -çok zor-
Hele benim gerçek gerçeğimle
Bir başkasının hele de bir yabancının
Gerçek gerçeğiyle bütünleşmesi
Zorun da zoru
Olta yaşlı, uç yanlış
Av yasağında Av sıradan
Ortasındaki tek alan bu doğru
İşte o da bu sapınç
Doğru olan tek savunum
Bilir kişi kimliğim
Ben bilir kişi..
Dolayısıyla bir yabancının da
Bir yabancı olarak kalması gerektiğinden emin
Ve bu zamanda
Hepimizin bu ülkede bir araya toplanmış olmamızın
Mantığını arıyor
Uyuklayarak mı?
Uyuklama değil bu
Bu yoğun düşünme
Trans hali
Buna bir son versek diyor olmuyor
Diyorum ki, acaba
Beyinsel işlevlerimizde
Ne tür bir eksik ya da fazla
Anormal ya da normal
Farklarımız var ki
Ben böyle düşünüp algılıyor
Onlar öyle, bunlar şöyle
Hiçbir zaman onlar bunlar şunlar gibi
Ü r e t e m e y e c e ğ i m
Yaşayamayacağım da
Çünkü hiç bir zaman
Kendim olmanın dışında
Ç ı r p ı n a m a m
Hayat sadece kimyasal bir süreç midir
Ve dünyanın en önemli insanı olsaydık
Şu an nerde, ne yapıyor bulunurduk
Sadece kimyasal bir süreçse
Açlık zihin kimyasını değiştirebilir mi
Eğer yanıtlar evet ise
Karnım doyduktan sonra
Bulimia Nervosa algılayacağım
Demektir önümdeki boyutu
O halde bu düşünen ben
Ben değilimdir gerçekte...
Yiyip içtikten sonra konuşup yazıyorsam
Konuşan ya da yazan
Bunları yapmak için düşünen
Ben değilimdir..
Tıpkı o reklâmdaki gibinin
Tersi gibi bir durum
Açken sen
Sensindir yalnız ve tek başına
Tokken, yediğin simidin peynirin
İçtiğin suyun çayın söylevidir
Ağzından dökülecek olan
Suların çağıldamasıdır türkülerin
Belki alto ya da soprano sesinden
Fışkırarak yükselen
Zeytinin domatesin biberin soğanın
İç dökmesi kırık hınçlarıdır
Sayfalarına vuran kan damlası gölgeler
Ve buğdayın yulafın çavdarın
Başak çığlıklarıdır ısıran havanı
Benden değildir hiç biri tokken
Elime aldığım ekmeğin emeği
Besicinin Rençberin tırmıklayan kürekleri
Yürekleri çapalayan yongalardır
Bu da 'anam benim' sandığım
Bu beste şiirleri yaptıran
Bana aitmiş gibi gelen şu cümleler de
Parmaklarımdan tuşlanan bu kelimeler de
Harfler de beni ben yapmıyor
Megafon yapıyor, diyafon yapıyor
Yırtık cırtlak bir anfi yapıyor
Kolonlarımdan şu iki yanımdan sarkan
Yapay ses görüntü kayıt aktarım cihazı
Yapan o, tüm doğadaki kimyasal süreçleri
Ağlatan ağaçlaşan ağlaşan benden duvarlarımda
Çıldırasıyaymış seslerle.. Niye? .. Niçin? ..
Ama neden! ..
Bir konuda hakkımı vurmalı ve korumalıyım
: Dürüst bireyim hiç değilse
-sahtekarlık yapmıyor-
Kendime kendim ihanet etmiyorum
En azından
Kayıt Tarihi : 13.8.2013 15:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
13 Ağustos 2013 Salı 15:48:52
![Habibe Merih Atalay](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/08/13/en-kadinsi-haliyle-insan.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!