En iyisi yaşamak... Şiiri - Mehmet Tunçer

Vakit yine o vakit
Ve bir başınayım
Ve bir başına yaşamak
Ne kadar zor ne kadar acı
Kim bile bilir kim.?
Yüreği kıyım kıyım olmuş şairden başka…
Güneş bir başka yerde
Gülümserken güne bakan çiçeklerine
Tüm bedenimi sarıyor sensizlik
Yaşamdan gerçekleşmeyen umutlarımdan
Kurtulmak geçiyor içimden
Kaç geceler kaç kez olduğu gibi
Bir kez daha
Ve belki de son kez denemek…
Dışarıda fırtına gök gürültüsü
Ve yağan yağmur
Bugün olmaz diyorum
Zahmet, telaş koşuşturma
Dua edilirken bile sinkaf yemekte var işin ucunda
Acı acı gülümsüyorum…
Vakit, gece yarısını çoktan geçti
Karşı komşular da pür neşe
Bir bebeleri olmuş akşamüzeri
Baba duramıyor yerinde
Annenin gözlerinin içi gülüyor…
Ben doğduğumda da
Ne çok sevinmiştir annem, babam
Oysa ben üstelik onlardan habersiz
Üstelik pisipisine birde hiç yoktan
Ne olur halleri.?
Hem sonra onlardan başka
Kimim umurunda olur ki ölümüm
Üç güne kalmaz kuaförüne gider
Saç rengini değiştirir gözlerini rimellersin.
Cevahirde turlar
Boğazda tekneleri seyre dalar
Hayat devam ediyor der geçersin…
Yani.. Yaşamaksa amaç acısı, tatlısı
Derdiyle, sevinciyle…..
…..ve hayatta devam ediyorsa kuşkusuz..
Az sonra bir yerlerde birileri akşam hazırlığı yaparken
Karşı tepelerden sobe diyecek güneş
Öyleyse yeni doğan günün güneşiyle
Yeni güne başlamak en iyisi
Yaşamdan yeni umutlarla…