En İyisi Ölmeli Şiiri - Murat Ceylan

Yazılacak o kadar çok söz var ki
Şu zavallı çaresiz yüreğimde
Acep beyaz kağıtta sığar mı ki
En iyisi susmak,yazmamak bence

Hangi sevdamdan bahsedeyim
Hepsi tek taraflı değil miydi
Oturup hangi derdime ağlayayım
En iyisi ağlamak,ağlarsam duramam ki

Hayat bir savaşmış,gerçekten öyle
Ben başarıya uzaktım,hüsranlardaydım
Şair ise gel otur yanıma ne söylersen söyle
En iyisi söyleme,söylersen ben dayanamam ki

Ne bayram mutlu eder beni,ne de düğün
Üzülmek için neden aramam,çoktur derdim
Dünyam öyle karışık ki sanki sonsuz bir hüzün
En iyisi düşünmemek,o zaman çabuk gelir belki ölüm

Sormayın bana sevgilin var mı şimdi nerde diye
Her zaman ki gibi aşkta da kaybettim ben
Bir sevdiğim olsa belki düşmezdim bunca derde
En iyisi olmamalı,bütün aşkların sonu ayrılık değil mi zaten

Çıkar yol yok,aradım ama bulamadım
Hep çaresiz her sokak başında ağladım
Artık kendimi Azrail’in güzel ellerine bıraktım
En iyisi ölmeli,aşık Veysel’in dediği gibi
“Benim sadık yarim kara topraktır”
Son çıkış yolu bu,son çare bu artık anladım