İnsan zamanla geriye baktığında
Geride kalan bir yürek kanaması ya da yarası görür
Anlamaya çalışsa da anlayamaz
Solarken hatıralar gönül mahzeninde yavaş yavaş
Üzülmek yerine gülmek canlandırır bu gönlü
Yoksa üzülmek acıyı canlandırır
Saplanan hançeri her gün ellerinle kendin kendine saplarsın
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
