Anlaşıldı bitmeyecek bu çile
Nefesimin karşılığı olsa gerek
Başka bir yanıt bulamıyorum
Bıktım yaralı kuş olup çırpınmaktan
Yazdırıp mahalle bakkalına
Kafayı çekmek en iyisi...
Bebeler uyurken televizyon karşısında
Kurulup kırık koltuğa
Pimini çekmek dünyanın
Ve unutmak bütün gün yaşanılan
Kalleşliği, kahpeliği, ihaneti
En iyisi dostum, en iyisi...
Kayıt Tarihi : 15.8.2005 02:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Mustafa Ceylan üstadımın bu yeni şiirini bugün okudum.Döndüm tekrar okudum ve beni çok derinden yakaladı.Belki şiirsel olarak veya kalite olarak bundan çok daha yüksek değerde şiiri olabilir.Ama ben acizane bu şiiri kendi çapımda yorumlamaya karar verdim.Dedim ya beni çok derinden yakaladı.
Anlaşıldı bitmeyecek bu çile
Nefesimin karşılığı olsa gerek
Başka bir yanıt bulamıyorum
Bıktım yaralı kuş olup çırpınmaktan
Yazdırıp mahalle bakkalına
Kafayı çekmek en iyisi...
Bu bölümün ilk başında aslında çok şahane bir tevekkül yatmakta.Dünya da olan hadiselerin ve insanı yoran, içinde yaşanmaz hale getiren olayların, tek müsebbibinin aslında kendisinin hayatta olmasına bağlayarak üstad, hem güzel bir vefa örneği sergileyip hemde yüreğinin ne kadar alicenap olduğunu ortaya koymuş oluyor.yaşadığı dünyada cereyan eden olaylara başka anlam bulamayan,insanlara ve insanların yaptıklarına ve insanların dünyayı çekilmez hale getirmiş olmalarına başka anlam veremeyen üstad bu çaresizlik içinde yukarıda ki tevekkül ve teslimiyete çaresizliğin verdiği bir çıkmazla kafayı çekip hiç olmazsa sarhoşluğun verdiği o aldatıcı ve yasak fiili işleyerek çıkış yolu bulmaya çalışıyor.Kendisini buraya iten neden her ne kadar yaralı bir kuş gibi çırpınıp elinden gelen her şeyi yapmak için uğraşmış olsada yinede mahalle bakkalına gitmemeliydi demekten kendimi alamıyorıum.
Bebeler uyurken televizyon karşısında
Kurulup kırık koltuğa
Pimini çekmek dünyanın
Ve unutmak bütün gün yaşanılan
Kalleşliği, kahpeliği, ihaneti
En iyisi dostum, en iyisi...
Üstadım kendince verdiği ve netice alamadığı emeklerine acımakla beraber çocuklar uyurken ve onlar yaşanılan kahpeliklere şahit olmasın.Yalan ,dolan ve pislikleri görmesinler diye öyle bir duygu patlamasıyla haykırıyor ve diyor ki;çekeyim şu dünyanıjn pimini ve gün boyu yaşanan her türlü menhiyyat ve kötülük yok olsun.Dünya temizlensin.Sabah kalktıklarında çocuklar yepyeni bir dünyaya kötülüklere yalana dolana ve ayak oyunlarına şahit olmayacakları bir dünyaya uyansınlar diyor.Çok mükemmel bir final çaresizlik içinde bile çare üretmek buna denir diye düşünmekteyim.Ayrıca hocamın şiiri adeta bir rüyayı anımsatıyor.Yine üstadımın şiiri Holywood filimlerine bile konu olabilecek müthiş bir içeriğe sahip.Yukarıda da söylediğim gibi bu şiir beni ta yürekten yakaladı fakat yürekte kopan fırtına her zaman kelimelere dökülemiyor.Üstadım hata yaptıysak affola.saygı ve muhabbetlerimle...
TÜM YORUMLAR (2)