bikaç söze ihtiyacım var..
belkide hiç duymak istemediğim aslında
belki kaldıramayacaktımda
birkaç söze ihtiyacım varmış ama...
yeni anlıyorum da...
aslında senden gitmek hiçte kolay değilmiş
hiç de zor değilmiş senden uzak nefes almak
hiç kolay değilmiş tek başına yaşamak
yaşamanın ne demek olduğunu gördükten sonra...
zor olan aslında her uyandığında telefona bakmak
her saat başı mesaj kutusunu kontrol etmek
yada hala kontürünün kalmış olmasına küfretmekmiş
hala beklediğini anlamak zor geliyomuş insana....
şimdi içimden cümleler kuruyorum
belkide en iyisi bu şekliydi diye
hayır.
değil!
en iyisi diye bir şey yok
en iyi ölüm mü olurmuş be
tık diye gidiveriyosun işte
bidaha gülmüyosun. konuşmuyosun nefes almıyosun
en iyisi mi olurmuş be
kimi kandırıyosun be
bumu en iyisi
hani gülerdim ben bazen
hana bazen ağlardım ben
hani ne oldu nerde kaldı onlar
hani nerde gözyaşlarım
artık onlar da mı tükendiler
hani nerde yanlızlıklarım
hani nerde adını duyduğumda hissettiğim heycan
hani nerde yaşamak...
en iyisi mi
hadi ordan be...!
neden verdin bu hayatı diye soruyorum bazen...
madem neden alıp gittin sonra diyorum...
ama cevabı kendim buluveriyorum artık.
öğrendim..!
en iyisi bu...
Kayıt Tarihi : 1.10.2008 20:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!