En İyi Geç Kalmış Birisi İçin

Lağvedilmiş bir şiir
Nasıl hayat bulabiliyorsa başka bir şiirde kendine
Ben sende öyle hayat bulamıyorum
Zira ben sende hayat bulamıyorum
Gözümü açtım açalı göz yumdum sendeleyen günlere
Ruh kıtasından göçeli kaç bin yıl
Oldu olacak derken olacak oldu
Uykusuna düşkün bir gök tersyüz etti yastığını
Sayıkladı nice rahmetler toprağın dargınlığına

Bu tutsak teşebbüsün kaparosu kaç kez yakılır
Aklın polisi alır ruhun istinabeli ifadesini
Ve hayat beni yanacak bir izin gibi kullanır
Hapseder daraltılmış zamanlara emrivaki
Halen sınıfta kalmayı mahpus kalmak
Zannedecek kadar safiyane yüreğe sahipsem
Ve halen şarkıları kendime göre söylüyorsam
Saparak çalışan şu dimağa andolsun ki
Senin bende sapacak yerin yok

Solgun bir gülü koklamışım otuz altı senedir
Bulamamışım hak katında kendime karşılık
Özel sınıfa hususi konulmuş bir öğrenciyim
Akli dengem o yıllara kaliptos gibi dayalı
Tahakküm ehlince dilimlenmeden önce
Artık sakatlık da muhtar bir cumhuriyettir

Konu senden nerelere kadar geldi değil mi
Senle nerelere kadar gidecek hal mi var ki
Bir törpünün manikürüne şahidiz artık
Senle arama ne cibinlikler çeksem de
Öteden gelen sesin bile yeter uykumu iğfale
Hissiyatın sanki zeminsiz yerde patinaj

Sen kural koyanların en hayırlısı
Kurallar dik duruşa ne ölçüde kefil
Ben ne ölçüde
Göster ya ekramel ekramin
Neyden edermiş yarım akıl

Yedi İklim, Mayıs, 2022