En İyi Ders Şiiri - Zennehar Yılmaz

Çabamı kimse bilmez
içimdeki mahkemenin tek sanığıyım
verdiğim emeği kalbe serpiştirdim
vakti geldiğinde hasat etmeli
düşlemem zenginlik olsun parayla
içimi dolduran sevgiler varken
gözlerim konuştu yeter bu kadar
sözlere hüküm var artık söylenmeli

tekliği bildim ben yaradan dan
her kulun bir eşi gönülde yatar
hayaller içinde sürdüğüm yaşam
ihtiyarlatmaz gençliğe doğru ufuk açar
niyedir bu çaba diye sorgulamadım
kendimden bölüp senden çarptığım denklem
bakarsın olur yaşama en iyi ders...

Zinciri bükmeli en ilk sıradan
yoksa değenin eline batar
kalpteki sevgiyi temiz tut baştan
yoksa kalbine girenin canını yakar...

Diyemem bu can sanadır kurban
bilirim sahibi ben değilim
diyemem sevgiler yoluna feda
bilirim sevilen tek ben değilim

canıma can değsin sevgi emekli
soluduğun nefesi miras bilmeli
gözlere bakıp gerçek yerine
sözlere bakıp dürüstlük seçmeli...

Ezmediğim yolları saymadım benim diye
kokladığım doğayı servetim saldım siye
bir nefes yeter elbet bu canımdan geçmeye
bir el versin elime dünyam sana hediyem...

04 Ağustos 2012 Cumartesi