En İstikrarsızlığım Benim Bu

nereye gider bu otobüs
sen nereden bileceksin
nereye gittiğini mi
neyin gittiğini mi
çok sesli mi gerçekten
az uzağındaki kırık soğuk bank
mide bulantısı tadı ağzımda
soğuk bir köfte gibi lezzetten uzak
bir şey demiyorum tamam uyuyacağım
nah uyursun der uzaklardan hayat
istediğin kadar uyumak yasak,
ilk aşk beleş, arta kalanlarsa ücretsizdir artık.
tutunmayı başaramamak kendine bile
en salak saatleri kendine ayırtmak
en dahası yabancılaşmak fena bir şey
sana gelince “ben” sen az biraz daha bekleyeceksin
en istikrarsızlığım benim bu
bir akşamımızın bok gibi geçeceğini gündüzden anlasak da
o akşamı yaşamasak