Saruhan'a;
Ey sayısız boşluklara ve sonsuzluklara bir bir mermer gibi düşen, odalardan, adam!
Ve ey topal haliyle fersah fersah fazla koşan, kendinden ilerdekilerden, adam!
Niçin ağlarsın?
Bu kaldırım taşları insanlar oturup ağlasın diye değil.
Ey adam!
Âheste çek kürekleri, mehtâb uyanmasın,
Bir âlemi hayâle dalan âb uyanmasın.
Âğuş'u nev-bahâr'da, hâbîdedir cihân;
Sürsün sabâh-ı haşr'e kadar, hâb uyanmasın.
Devamını Oku
Bir âlemi hayâle dalan âb uyanmasın.
Âğuş'u nev-bahâr'da, hâbîdedir cihân;
Sürsün sabâh-ı haşr'e kadar, hâb uyanmasın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta