En Hayırlı Miras? Şiiri - Cihat Şahin

Mal depolar ebeveyn, miras için ayal’e,
Gıpta eder fukara, hayran olur bu hale(!)
Dört gözle bekler ayal; ölsün diye ebeveyn!
Kalanı yemek için, dalar erken hayale!

Haram helal demeden, gece, gündüz çabalar!
Dantel örerken anne, ek iş yapar babalar.
Gaye; çok mal toplayıp(!) hoşnut etmek evladı,
Netameli mal için, onca emek, çabalar(!)

İbadeti terk eder, vermez zekât, sadaka!
Hac, umreden vursan dem; der her sefer; ”bi Dakka! ”
Sayar döker dertleri(!) oğlan ve kız üstüne,
Hile yapar kendince(!) böylelikle o, hakka!

Kerim bilir Allah’ı, o işine gelince!
Ağzı ile şükreder, malı bolca bulunca(!)
İş evlada gelince; başa razık(!) kesilir,
Der; “evlatlar mahvolur(!) anne, baba ölünce! ”

Evlatları halledip, torunları düşünür(!)
Dert etmekten onları, aklı, fikri aşınır!
Ahireti unutup, kulluğunu terk eder!
Ansızın gelir emir, mekânına taşınır!

Böcek börtü etini, bölüşürken mezarda!
O zanneder varisler; tümü ah-ı fizar’da(!)
Heyhat durum tersine, mal derdinde her hepsi!
Anlar akil(!) ebeveyn; kim zararda kim karda!

En hayırlı mirassa; güzel ahlak ve hilim!
Artı; irfan, diyanet, maslahatlı her ilim.
Kim bunları öğrenip, tatbik edip yayarsa;
Olmaz artık dünyada, ne haksızlık ne zulüm!

Mutluluğun formülü; saklı sünnette, farzda!
O formüle uyanlar; gam yaşamaz şu arzda!
Cennet olur iki dar, her kul için şüphesiz!
Şayet ederse amel; emre uygun bir tarzda!

Cihat ŞAHİN
01.06.2010-İZMİR