En Hayırlı Hayat? Şiiri - Cihat Şahin

Hayat madem vedia, onu Hayy’a feda et!
Neyse senden isteği; geç kalmadan eda et!
Şayet yanlış yaparak, onu israf etmişsen?
Yönel acil tevbeye, göster ciddi nedamet!

Çocukluğu pek sayma, bil gençliğin kıymetin!
Onu hayra sarf etsen; nurlu olur tüm atin!
Hayatı uzun sanma, tutmaz sonra hesabın!
Ecel gelip apansız, koparır kıyametin!

Fısk, fücura yönelip, bedbaht genci oynama!
Kulluğunu unutup, fıkır, fıkır kaynama!
Bir sahibin var senin, taat ister kulundan!
Ona lakayt yaşayıp, düşme sonsuz bir gama!

En verimli demleri, hak yolunda harca sen!
Şu ömrünün her anı, geçsin müspet ve hasen!
Emsallerin varsınlar, çarçur etsin hayatı,
Elbette ki onlara, çok üstünsün karca sen!

Ona keza geçecek, son dem olan yaşlılık!
İlim, irfan, hilimle, gelir ağır başlılık.
Bahtiyar bir ihtiyar, olmak mümkün o zaman,
Mutluluk gözyaşların, akacak ılık, ılık.

Sonra bekle ölümü, gelsin diye dört gözle!
Dilde tespih ve zikir, hayra havi her sözle.
Çağırınca yaratan, hasret ile koş ona!
Nail olup rahmete, çık huzura ak yüzle!

Budur ömrün gayesi, halk oldun bunun için!
Memluk etti mülkünde, o malik onun için!
Bir imtihan şu hayat ve tekrarı yok asla!
Böyle ciddi konuyu, düşünmezsin hiç niçin?

Sınavını kaybeden; yandı resmen ebedi!
Döner odlu mekâna, billâh ebed, abadı!
Hem cenneti kaybeder, hem de düşer narlara,
Hesap, kitap gününde; mücrime çıkar adı!

Ne olur Rahim Allah, bu hallere düşürme!
Kul edip hevamıza, hak yolundan şaşırma!
İstikamet ver bize, kılma asi ve dallin!
Nefsimize uydurup, haddimizi aşırma!

Cihat ŞAHİN
24.05.2010-İZMİR