bir damla sevinçtim mutluluğa büründüm
ben senin varlığınla büyüdüm
kimselerde olmaz dedim yürüdüm
sokaklar çıkmaz oldu dardayım
aldığım her nefeste sen varsın
gözyaşlarımın tek suçlususun
cezamı versem yoksa cezayı benmi çekiyorum...
ne sen suçlusun nede ben
çıkmaz sokaklarla dolu bu dünyada...
çıkılmazdı çıktım sokaklardan
yürüdüm sana doğru kaldırımlardan
ayağıma batan dikenlerden sonra bir ah sesiydin
dudaklarımda
bir parça mutluluktun buldum
nefesimdin nefesimi geri veriyorum
yaşamanı istiyorum...
Kayıt Tarihi : 28.10.2004 10:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Behzat Özdemir](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/10/28/en-guzeline.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!