En Güzeli Şiiri - Fatma İlan

En güzeli idi,
Kendi türünden başka bir canlıya kucak açmak
Doğayı tüm canlılar ile paylaşmak ve korumak
Yağmurda ıslanmak
Çıplak ayak çamura basmak
Kirlenmişliğimizden utanmamak

En güzeli idi
Yaş aldıkça yaşlandığını değil yaşadığını hissetmek
Kaz ayaklarına aldırmamak
Saçlara düşen aklara, “buyur başımla beraber gel” demek
İçimizdeki çocuğu hiç kaybetmemek
Aynaya bakıp gülümsemek
Ve kendini olduğu gibi sevmek

En güzeli idi
Sahip olamadıklarımıza üzülmek yerine
Bizim olanlara şükretmek
Dünü tebessümle hatırlayıp
Yarınlara umutla bakmak
Anı yaşarken sevdiklerinle olmak

En güzeli idi
Hatalara, olumsuzluklara hayıflanıp durmamak
Dersini almış olarak, bundan sonra temkinli olmak
Kalbimizi bir adım geride tutup, mantığımızı ön planda tutmak

En güzeli idi
Herkesi olduğu gibi kabul etmek,
Kimseyi hor görmemek
“Ne güzel bir mutluluk” diyerek ekmeğini bölüşmek
Paylaştıkça çoğaldığını bilerek

En güzeli idi
Seveni sevmek
Gidene güle güle
Gelene hoş geldin demek.