en güzel taşı çıkar
sözünden koy içine
nice engeller yıkar
özünden doy geçine
arap bacıyı görmüş gibi
çekildin birden bire ters
sancısındayken yüreğin
parmağının ucunda
dolandırdın acunda
dalgalanır burcunda
gözünden say suçuna
nereye vursam başımı
kaldıramam gönül yükünü
içim içime sığmıyor gereğin
kıyısından geçen kim
burnunun önünde im
parıltısındaydı sim
yüzünden ay koçuna
çölüne terk etmeden
düşünmeliydin
çatlamış kuşkudan ereğin
ozan efem dökemem
dolanır ip sökemem
önünde diz çökemem
düzünden vay poçuna
160811denizligülcebuluşma
Kayıt Tarihi : 9.10.2011 23:57:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!