Bilmezsin belki ama,
Söylediğin en güze türküdür vatan
ve bilirsin ki aydınlanmadan hemen öncedir
ve karanlıklar tan
ve hep aynı sırdır
ve en tutkulu
ve en kutsal sevgidir bu kalbinde atan
ve en haysiyetil tutkudur bu her yerde ısrarla elinden tutan
ve en zindan akşamlarda bile
ve güneş değil umutsuzluktur batan…
Dilin söylemese de yüreğin çağlar
ve böyle öğretmiştir atan
ve ruh ikizidir bayrak sevginle kalkıp
ve bağımsızık aşkınla yatan
ve en büyü bu sevdandan vazgeçmendir
ve seni yiyip, bitirip; korkutan
ve yaşadığın topraklardır ve seni
bir köz gibi
ve her an
ve her saat aşkla ısıtan…
Ceddinden gelen bir yüktür bu
ve bağlılığı ve bağımlılığı gün geçtikçe artan
ve hiçbir sevda alıkoyamacaktır seni bu mutluluğu yaşamaktan
ve hiçbir kaygı
ve korku varolamayacaktır seni bu sevdadan soğutan
ve en büyük yoldaşındır
ve son düşman bitene dek onu dihlezlerde boğup yutan…
Çünkü sen vatanın kendisisin
ve millet sensin
ve devlet sensin
ve sensin vatan
ve gücün ve kudretin
ve azmin sadece dalgalanan albayraktan
ve her gün gurur duyacaksın kendini bu aşka adamaktan
ve güzellerin güzeil bu sevgiliye ve ölene dek yaptığın
ve yapacağın serenattan…
Kayıt Tarihi : 10.9.2018 23:24:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!