sen...
her şarkıda sen vardın.
şarkılar hep seni anlatırdı,
hala da öyle.
benim şarkılarım,
senin şarkıların,
bizim şarkılarımız.
ikimizin de dinlediği,
ikimizin de sevdiği,
o şarkılar...
bazen ben başlatırdım şarkıyı,
sen ise bitirirdin.
ya da tam tersi olurdu.
bazen sen çalardın şarkıyı,
ben ise söylerdim.
ya da tam tersi olurdu.
bir zamanlar,
ikimiz de mutluyduk.
delicesine aşık ve umutluyduk,
yarın bizim olacak,
yarında hep şarkılarımız çalacaktı.
peki ya ne oldu sonra?
tüm şarkıları susturan,
bizi sessizlikte boğan,
zaman mı?
yitip giden aşkımız mı?
yoksa tükettiğimiz
umutlarımız mı?
cevabını hiç kimse bilmiyor...
sen hala,her şarkıda yankılanıyorsun.
kalbimin derinliklerinde
bir orkestra,
hep seni,hep seni çalıyor,
özlemle,aşkla..
sen,
dinlemekten bıkmadığım
tek şarkımsın.
içimde hiç susma ne olur,
beni sessizliğinde boğma
seni dinlemeyi çok seviyorum,
benim en güzel şarkım..
Kayıt Tarihi : 26.8.2006 21:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nehir Caglar](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/08/26/en-guzel-sarkim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!