Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
kaldırımları çürütür
yalnızlığım
hor görüyor beni
sokaklar
uyanıyorum irkilerek
bir sokak lambası ışığında
bağrımda tüneyen ayaz
gecenin bütün gizemi
düşer önüme
en güzel ölüm olmalı
kuşların uçuşları …
**SONSUZLUĞA EBEDİ ALEME**TEBRİKLER SELAM VE DUALARIMLA
aa çok hoştu...
beğeniyle okudum..elinize sağlık sevgili dost....
Kutlarım Efendim...
Kaleminiz Daim Olsun...
10+ant.
Bitimsiz Sevgilerimle...
En güzel özgürlük belki ölümdür ...
Kutluyorum bu kısa ama anlamlı çalışmanızı ...
Saygıyla ...
Hüzünlü güzel bir yalnızlık şiiri okudum yüreğinize sağlık dostum
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta