Yaşadığım bir olayın bende bıraktığı izler;
Acelem vardı, sokaktan geçiyordum. Otobüs durağında bir kadın 12-13 yaşlarında (belki de daha küçük olabilir) bir kıza sarılmış, öylece duruyorlardı.
Bu manzara duygularımı taşırdı...
Tanımadığım bu kişilerle bu konudaki duygularımı paylaşmak nasıl bir tepki oluşturur diye düşündüm.
Ve acelem de vardı...
'Acelem beklesin... dövecek değil ya' deyip geri döndüm...
Halen sarmaş dolaş duruyorlardı...
Birşey diyemedim, deri döndüm...
Ayrıca acelem de vardı...
Bir de nasıl tepki alacağımı bilemiyordum...
Çabuk bitti işim ve geri döndüm.
Durağın yanından geçerken gözlerim bu iki sevgi sembolünü aradı...
Yoklardı... Gitmişler...
Artık acelem de yoktu, ama onlar da yoktu...
Ne kadar etkileyici bir manzaraydı...
Belli ki anne-kızdı bu ikisi. Belki de teyze, hala veya başka bir yakınlıktı. Ne farkeder...
Önemli olan, aradaki sevgi bağının oluşturduğu kenetlenmeydi...
Kim bilir neler hissediyorlardı ki, otobüs durağında bu duygularını dile getirme gereğini duydular.
Ah! keşke sorabilseydim...
Ama, nasıl bir tepki gösterirlerdi? Hem üstelik acelem de vardı...
O günlerde karneler alınıyordu. Teşekkür veya takdir getirenler vardı.
Belki de böyle birşey olmuşdu.
Belki annesi değil, teyzesiydi. Çünkü bugün cumartesi ve durakta daha yeni karşılaşmış olabilirler diye düşündüm...
Her neyse...
Gidip hediyelik eşya satan dükkanlardan kimisi şu fiyat, kimisi bilmem ne fiyat olan hediyelerden almak zorunda kalmamışlar, en güzel hediyeyi vermiş hanım kıza...
Ona sevgi ile sarılmış...
Nasıl bir dünyada yaşıyoruz!
En güzel niteliklerimizden olan sevgimizi vermek için masrafa gerek duyuyoruz.
En güzeli olan, sarılmak dururken...
Sevgi parayla mı satılıyor?
Günümüzde öyle...
Ve nasıl bir dünyada yaşıyoruz,
Ve de acelemiz oluyor ki...
Bu güzel olayın bizlerde oluşturduğu sım sıcak sevgi duygularını ilgili kişilerle paylaşamıyoruz...
Ama sizlerle paylaşabiliyorum
Canlar...
(16/06/2007)
Bir gün sonra babalar günüydü...
Ben en güzel hediyeyi istiyordum.
Tıpkı çocuklarıma verdiğim
EN GÜZEL HEDİYELER GİBİ
Kayıt Tarihi : 16.6.2007 19:34:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
harika bir çalışmaydı cannn
saygılar
En güzel niteliklerimizden olan sevgimizi vermek için masrafa gerek duyuyoruz.
En güzeli olan, sarılmak dururken...
Sevgi parayla mı satılıyor?
Günümüzde öyle...
Dünyanın en güzel ve en muhteşem hediyesidir. Tek bir öpücük ve sevgi ile sarılmak. Maddi değerlerle ölçlemeyecek kadar değerlidir.
Kutluyorum abim çok güzel bir konuya değinmiş yüreğiniz ve kaleminiz.
Saygılar
TÜM YORUMLAR (6)