En güzel duyguların adıdır,adın senin

Bir an bile aklımdan çıkaramadım seni
Yere düşen her yağmur tanesi
Yüreğime saplanan bir hançere dönüştü
Sana kanadım
Sana aktım
Çürüyen ben miydim
Yoksa yıllardır içimde büyüttüğüm
Gündüz işe giderken
Akşam rakı içerken
Sarhoş olup sevişirken
Sevişirken herkesten gizli
Gizlice içimde öldürdüğüm çocuk mu?
Ve o amansız gözlere
Ve o Allahsız gözlere
Ve o gözlere ki
Öylesine amansız
Ve öylesine Allahsız tutulan
Bu kırkı çıkmamış çocuk
Bu deli çocuk
Geceleri zilleri çalıp kaçan
Duvarlara Kahrolsun’la başlayan
Ve Yaşasın’la biten
Boyunu aşan sloganlar yazan
Ve yazdıkça
Ve sevdikçe
Ve direndikçe büyüyen
Bu çocuk mu?
Bir an bile aklımdan çıkaramadım seni
Neredesin
Kimlesin
Ne yersin ne içersin bilmem
Yere düşen her yağmur tanesi
Yüreğime saplanan bir hançere dönüştü
Sana kanadım
Sana aktım

Oysa
En güzel duyguların adıydı adın senin
Ve gözlerin
Siyah beyaz hatıralara inat
Gökkuşağının bütün renklerini taşıyordu
Kırmızı oluyordu alanlarda
Sonra sarı oluyordu
Masmaviydi dalgalarında denizin
Sonra yeşilin her tonunu alıp
Ölüm rengi bir çelik gibi
Yalıyordu dağların yücesini
Sonra tüfek oluyordu
Tüfekte tetik
Tetikte parmak
Tüfek çatan gerilla oluyordu
Sonra düze iniyordu
Alaska frigo sesleriyle uyandığımız
Düşler aleminden
Ayakları yere basıyordu
Sonra anamın iri memeleri kadar doyurucu
Ve o kadar sıcak
Ve anamın dizleri gibi dost
Ve o kadar imkansız geliyordu
Bir an bile aklımdan çıkaramadım seni
Yere düşen her yağmur tanesi
Yüreğime saplanan bir hançere dönüştü
Sana kanadım
Sana aktım
Oysa sen bunları hiç bilemedin
Mesela
Ayaz dolu yatılı okul gecelerinde
Düşlediğim sendin
Beklerken salıverilmeyi işkenceden
Özlediğim de sen
Bütün sevdiğim kadınlar da sendin
Mesela polisten kaçarken
Mesela kurşunlar vızıldarken başucumda
Mesela yazılamaya çıkarken
Mesela ölürken
Ölüp ölüp dirilirken
Öldüğüm de
Dirildiğim de sendin
Ve sen bunları hiç bilmedin
Bilemedin
Kim bilir belki
Bilmek de istemedin
Oysa en güzel duyguların adıydı adın senin

Gelseydin mesela bir on bin sene önce dünyaya
Ne Leyla olurdu
Ne Yusuf’u çıldırtan Züleyha
Bir masal edasıyla Adem ile Havva
Gerek görmezdi inan
Muhammet bile Allah’a
Ayten’li şiirler yazılmazdı mesela
Bütün enstrümanlar
Yalnız senin sesini verirdi
Ama sen bunları bilmedin
Oysa en güzel duyguların adıydı adın senin
Bir an bile aklımdan çıkaramadım seni
Yere düşen her yağmur tanesi
Yüreğime saplanan bir hançere dönüştü
Sana kanadım
Sana aktım

Neyse
Boş ver şimdi bunları
Her şey yerli yerinde
Hala
En güzel duyguların adıdır adın senin
Dön de bir bak yeter
Bu adam
Bu yürek senin
Ne varsa yerde gökte sevda üstüne
Dön de bir bak
Bu tuval
Bu fırça senin
Unutma...
...
...
En güzel duyguların adıdır adın senin...