Kayısı ağaçlarının
Nisan kokulu gelinliğiyle
İyi huylu zerrelerden sıyrılıp
O, tüm riskleri alt eden selamın.
Dolaşmakta hala,
Evrende.
İki inat bir arada.
Dönüş m’olur geriye,
Hey hey!
Hiçbir Perşembe,
Bu güzellikte yaşanmadı kaç kuşaktır.
Ve sen bu hayatın bahşişini
Peşin savurdun kucak kucak
Tandır ekmeği kokulu çocukluğa
Öfkeyi ustaca gömerek,
Sırtıma sapladığın bakışını
Taşırım hala
Hani, o çocukça itaatler
Yetişkin pişmanlığa gebeymiş
Sol yanını özlemenin buruk tadı
Uyuma, izana ustalığındaymış.
Direnişi başlatmak oyunlarca
Ve bir dantel sabrında yaşatmak
Ve erken büyümek
Ve yeni bir dünya kurmak,
Ve yeni dünyaya sarılmak
Ve ilkbaharı, yaza çevirmek
Evrende
2022
Erkin Turp
Kayıt Tarihi : 4.11.2022 22:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ortanca
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!