En Güzel Ben Severdim Şiiri - Veysel Çakır

Özlüyorum kendimi o eski hallerimi
Kuş tüyü yatağımı bulutlara sererdim
Bir boşluğa bıraktım buz gibi ellerimi
Duyguların hazzına senin ile ererdim

Geceleri gökyüzü seni andırıyordu
Uzun uzun bakarak ardı sıra gülerdim
Bir yıldız kaydığında beni yandırıyordu
Senin bir parçan diye dizlerimi döverdim

Sağ tarafıma dönüp yatıyordum yüzümü
Bir alemden aleme senin ile geçerdim
Gece sabaha karşı kapıyordum gözümü
Yudum yudum aşkının şarabını içerdim

Gözümü açtığımda gülümsüyordu güneş
Mutluluğun önünde uçup giden neferdim
Görmüyordum kendime ne benzer ne de bir eş
Kırılmış gönüllerin hepisine yeterdim

Bir gün birden çığ koptu düştü kolum kanadım
Oysaki ben biricik oysaki ben ciğerdim
Günden güne kahroldum, kahroldukça kanadım
Oysaki en güzeli en güzel ben severdim

Özlüyorum kendimi o eski hallerimi
Kuş tüyü yatağımı bulutlara sererdim
Bir boşluğa bıraktım buz gibi ellerimi
Duyguların hazzına onun ile ererdim

30/01/2024 Veysel ÇAKIR