Bakışların zehir senin, gözlerin bir panzehir
Sunduğun o zeh’ri yüzün hayata döndürüyor.
Gezin gezin bitmiyor, endamın sanki bir şehir
O şehir, depremiyle ne ocaklar söndürüyor.
Her zaman aranmışsın, gelmiş-geçmiş soyunca
Kim sevmiş de mutmain olmuş, seni doyunca?
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta