Bakışların zehir senin, gözlerin bir panzehir
Sunduğun o zeh’ri yüzün hayata döndürüyor.
Gezin gezin bitmiyor, endamın sanki bir şehir
O şehir, depremiyle ne ocaklar söndürüyor.
Her zaman aranmışsın, gelmiş-geçmiş soyunca
Kim sevmiş de mutmain olmuş, seni doyunca?
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta