En güzel armağan bana benli yaşaman

Giydiğim kıyafetleri ne kadar değiştirsem de yakışmıyorlar üzerime
Güldüğüm akşamlar gündüzlerimden çok daha soğuk artık
Tek değişmeyen düşlerim kaldı gitme onların üstüne
Anlamlandıramadığım binlerce çehreden nefret eder olmuştum
Alıntılarınla yaşamıyorum, mutluluğu yazmaksa bunu hiç ama hiç başaramıyorum
Hissiyatlarım demir atmaya başladıkça beyaz sayfalara ben seni senden daha çok özlüyorum
Durmak istemiyorum bu yaşamda, ardıma bakmak korkutuyor artık beni…
Sana benzeyen her şeyden nefret ediyorum
Yalanlarla süslüyorum gecelerimi…
Bu şubat gecesi de sana yazıyorum
Sana veremeyeceğim huzurun korkusunu hissettirmeden yazıyorum
Sana karşı övündüğüm tek şey dürüstlüğüm
Yineliyorum ‘’ bu yaşantıda ölmek için en güzel günü seçeceğim ‘’

Bir lütufsa yaşaman, en güzel armağan bana benli yaşaman…