Kor ile dövülürken örste demirler
Bir mevsimin hıncı dökülür aşkın üzerine
İlmiklenir sözcükler birbirinin içine
Ve alev durduk yere karartır özünü
Diker uzaklara asil bir bekleyiş gibi gözünü…
Her yudumda içimizi serinleten
Soyguncu soysun da, vurguncu vursun
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.
Devamını Oku
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta