En Güzel Ana Şiiri - Taha Yaycı

Sevgi selidir bu kalbimden akan sana
Nehirler cağlarcasına akıyor sanki bana
Gün gelir de çıkınca buradan göreceksin
Ve anlayacaksın benim için kimdir en güzel ana

Günler geçiyor usulca ve sıkıcı
Zaman ise durağan değil akıcı
Akmasa da benim için hızlıca
Acılarım olmayacak kanlıca

Soğuk geceler ve ay ışığı kandilim
Nöbetlerde tek başıma kulübede
Bedenim tüfek başında nöbette
Aklım ise istisnasız hep sende

Güneş doğuyor karanlığa inat
Gökler aydınlanıyor
Beyaz dağlar görünüyor yavaşça
Kara bulutlar kayboluyor

Her gece ufukların ötesine yelken açsam da
Ulaşıyorum hedefime sakın sanma
Beni acıyla hiç anma
Gün geçecek, sayılıdır; kadere kanma.

Dünya farklı görünse de burdan bana
Farklı bir bakış açısı kazandırsa da
Teşekkürüm sadece sana
Dünyadaki en güzel ana…

(27.09.2002, Emirdağ)