En güzel alışkanlık Şiiri - Orhan Özçelik

En güzel alışkanlığım,
Her güne sensiz başlarım.
Akşamlarımdan kalan yalnızlığım,
Sabahlarda benim arkadaşım.
Alıştım artık yalnızlığına,
Bana ayrı bir renk veriyor,
Günüme hareket geliyor.

Yalnız bırakmıyor sensizliğim,
Her zaman yeni gibi,
Sanki dün gitmişsin gibi.
Hani derler ya dumanı üstünde.
Zaten ne kadar oldu sen gideli,
Daha henüz bir asır bile geçmedi.
Geçmedi yüreğimde sancıların daha,
İçimde yaraların henüz iyileşmedi.
Daha ne kadar oldu gideli.

Sayabiliyorum yılları,
Çok olmadılar daha.
Ellerimin parmaklarındalar,
Çok değiller hala.
Ve yüreğimde hasretin sıcak,
Yani bir şey olmadı sen gideli.

Henüz zarar vermiyor ayrılığın,
Bedenim bende,
Yüreğim hala çarpıyor.
Sıcaklığın daha ellerimde,
Gözümde hayallerin hala yaşıyor.
Yani şimdilik sensizliğim,
En güzel alışkanlığım.