güneş; nasıl doğuyursa
karanlığın ardından, tüm parlaklığıyla
işte öyle doğdun
karanlıklar berisindeki dünyama
mor tepeler kızıl kızıl yok olurken
ben varolmaya başladım mavi mavi
ne, sabah içtiğim sıcak bir çay
ne, gün boyu bitirdiğim üç paket sıgara
ne, karşı binadaki yaşlı teyzeye dediğim günlük günaydın
ne, sokak başında kızdırdığım bakkal emmi
ne, kahvede takıldığım tavlayı koltuğuna verdiğim erdal
ne de, sıcak bir çayda bulduğum huzur değil bu alışkanlığım
ne, söylediğim marşlarda
ne, dinlediğim türkülerde
ne, yazdığım
ne, okuduğum şiirlerde
ne, ağır romanlarda
ne de henüz yazılmamış bestelerde
bulamadığım güzel bir alışkanlıksın
evet sen;
evet evet sen
sen benim en güzel alışkanlığımsın
sen benim, başımın belasısın
hemde püskküllü belasısın
ama;
güzel belasın bee! ...
belaların en güzeli....
Kayıt Tarihi : 20.10.2007 16:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
evet sen;
evet evet sen
sen benim en güzel alışkanlığımsın
sen benim, başımın belasısın
hemde püskküllü belasısın
ama;
güzel belasın bee! ...
belaların en güzeli....
hemde püskküllü belasısın
ama;
güzel belasın bee! ...
belaların en güzeli....
böyle belaya can feda.ne güzel yazdırmış kendini.
Varlığı nasıl sevince boğuyorsa,yokluğunda da acı verir insana
Alışkanlıklarımızın bizi terk etmemesi dileğiyle..
saygılarımla...
belki de her şey tatlı bir bela..
Yaşamalar hep böyle şiir kıvamında
bizi hayata bağlar inşallah...
Tebrikler..
TÜM YORUMLAR (18)