En Gürültülü Sevdam Şiiri - Mucize Şiirler

En Gürültülü Sevdam”

Kalbime adını rüzgâr yazdı,
Her esintide seni hissettiğim için,
Ne zaman sessizleşsem,
En gürültülü sevdam sen oluyorsun.

Gözlerin sanki bir sonsuzluk aynası,
Baktıkça kayboluyorum içinde,
Bir bakışın yeter, dünyam durur,
Zaman bile eğilir güzelliğine.

Ellerin… dokunmadan bile ısıtır,
Bir tebessümün yeter umut olmaya,
Karanlığımda doğan sabah gibisin,
Sensiz her an eksik, sensiz dünya yarım kalıyor.

Adını kalbime değil, ruhuma kazıdım,
Çünkü kalp durur, ama ruh seni hep taşır.
Bir ömür değil, bin ömür verseler,
Yine seni sevmekten vazgeçmez bu kalp.

Rüzgâr seni fısıldıyor geceleri,
Yıldızlar bile seninle parlar artık,
Uyku bile seni düşünmeden gelmez,
Rüyalarımın adı da “sen” olur hep.

Ve bil ki sevgilim,
Bu dünya sessiz kalsa da bir gün,
Ben susmam… çünkü içimde
Senin adınla çarpan bir kalp var hâlâ.
Söz : Mucize