Keşke diyorum,
Keşke...
Ben hidrojen,
Sen oksijen olsaydık.
Biz kavuştuğumuz zaman,
Yanar, su olurduk.
Yazık ki...
Sen güneş,
Ben dünya gibiyiz.
Vuslatımızda,
Dünya, sende eriyip yok olucaktır.
İmkansız görünen,
İşte bu 'yazık ki'dir.
Ondan mıydı sessizce gidişin?
Ondan mıydı? ..
Ondan mıydı,
Kalıcı oluşu bende kışın?
Bilmiyor musun:
Ben senin yörüngendeyim.
Senden uzaklaşırken de,
Sana dönüyorum.
Yoktur benim kaçış yolum.
Hasretinle,
Vuslatından beter sönüyorum.
Şimdi güneşim yok...
Bir serseri dünyayım uzay denilen yerde.
Ya bana yörüngemi ver,
Ya da beş dakika.
En-el güneş diyeyim.
Sonra...
Sonra...
Öldürülürsem, öldürüleyim.
28.07.2006 18:50
Kenan AydınKayıt Tarihi : 29.7.2006 02:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
n.celik
Sonra...
Sonra...
Öldürülürsem, öldürüleyim.
güzel bir buluş..))
kutluyorum.saygılar..
TÜM YORUMLAR (2)