En-El Döngü Şiiri - Aynur Uluç

• 

  Ayhan Kurudere

  “Bir insandan, çocukluğunda giydiği elbiseyi giymesini istemek, bir toplumdan barbar atalarının düzeninde sittinsene kalmasını istemek gibi bir şeydir.” Thomas Jefferson
  
  günlük yaşamımızda her zaman ön planda çıkan, bireysel ve toplumsal etkileri tartışılamaz olan, bazen birbiri yerine, bazen de birbirinin tamamlayıcısı olarak kullanılan iç içe geçmiş kültür ve uygarlık kavramları üzerine, günümüze dek söylenmemiş çok az söz kaldığı malümlarınızdır.
  modern dönemin ateist düşünürleri ^^dini^^ bir fenomen olarak ele almış indirgemeci bir yaklaşımla onu tanımlamaya çalışmışlar, özünde inançlar kümesi olan dini, bilimsel bir obje gibi ele alarak tek bir ilkeden hareketle izah etme yoluna gitmişler, doğal olarak tanrı inancını da şuradan veya buradan kaynaklanmıştır diyerek reddetmişler,ben bir şiir sever olarak bazı şiirleri ateist şiirler diye katagoriledim,kendimce tabi,hatta bir ara düşünmüştüm ataist şiirleri şeytan mı vesvese vererek yazdırıyor,ufak denilebilecek çapta araştırmalar yaptım toplum ahlakına ve tanrı tanımazlığa ve bunu şiirlerine işleyenleri bunu yapmaya ne sebep itiyor,ve şeytan'ın bundaki aktif görevi varmı gibisinden,aklımda kalan kendimce ulaştığım cevapları kısa geçeyim çokta uzun konuşmayım :) vesvesede şeytanın rolü sanıldığı kadar büyük değil, şeytan nefsin gölgesinden gider o şunu iyi bilir dökme su ile değirmen dönmez yani nefsin kompleksine uygun olmayan vesvese işe yaramaz iç dünyada bir etkiye sahip olma bunu bildikleri için nabza göre şerbet verirler .lakin aynur hocamın bu şiirinde bu ataist dil kullanılmamış fikrimce,yine uzatıyorum ama bahsini ettiğimiz şiirlere bir örnek vereyim,
  sünni kökenli büyük alevi bektaşi şairi edip harabi'nin sözleri bu konuda gerçekten etkileyici bir güzelliğe sahiptir ve aynı zamanda bu sözler, sünni teolojiye karşı da inanılmaz bir isyanı ortaya koymaktadır
  
  Daha Allah ile cihan yok iken
  Biz anı var edip ilan eyledik.
  Hakk'a layık hiçbir mekan yok iken
  Hanemize aldık mihman eyledik.
  
  Kendisinin ismi henüz yok idi
  İsmi şöyle dursun cismi yok idi
  Hiçbir kıyafeti, resmi yok idi
  Şekil verip tıpkı insan eyledik.
  
  Allah ile burda birleştik,
  Nokta-i amaya girdik birleştik,
  Sırr-ı Küntü kenzi orda söyleştik,
  İsmi şerifini Rahman eyledik.
  
  Aşikar olunca zat ü sıfatı,
  Kün dedik var ettik bu semavatı,
  Birlikte yarattık hep kainatı,
  Nam ü nişanını cihan eyledik.
  
  Yerleri gökleri yaptık yedi kat,
  Altı günde tamam oldu kainat,
  Yarattık içinde bunca mahlûkat,
  Erzakını verdik ihsan eyledik.
  
  saygım ile.

  Devamını Göster

  • 0
  • 1

  Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (1)