En Doğrusu Şiiri - İsmet Bülent Tan

Bütün çıkmaz sokaklara rağmen
Sana geleceğimi umuyorum.
Bir gün
Güneşim doğmayacak
Şu yorgun yamaçlardan
İşte ona rağmen
Şikayetim yok yaşamaktan
Hayatım
Arzuladığınca adımlasın ömrümü.
Eylül sonrasında
Bedenimdeki tüm ırmaklar
Çekilirse takvimlerden
Ve öldü derseniz adıma
İşte son dileğim,
Şu ismini öğrenemediğim
Güzelin kalbine gömülsün bedenim.

Mehtabı yakıştırdığım yer
Sabahın erken saatleri
Tan vakitleri ise
Çoktan akşam olmuş.
Sen
En uzak memlekette
Ben senin olmadığın yerde
Ellerini öpüyorum.

Temmuz-1986