En dibe çekiyor sensizlik…
Özlemlere bir yürek çarpıyor,
Fırlarcasına uzaklardan…
Sensiz sahnelere,
Perde dercesine gecelerde…
Suskunluğum yutkunuyor,
Görünmezliğin vurunca tene,
Hayatın en karmaşık boyutunu,
Görüyor gözlerim…
Duygularım sökülüyor,
Ansızın esen rüzgârda sönüyor ruhum,
Cansız bir beden çiziyor hüzün,
Mezar oluyor zaman…
Ayrılığın kanatlarından çekilen sevginin,
Bir tüy gibi hafif,
Boşluğa düşüşündeki uçuşu,
Uçurtmanın ipi gibi çekiyor toprağa…
Her adım uzaklığımdaki,
Sana ötelerden gelişim çok çetin,
Yağmurların acıtan damlalarında,
Islanan bedenim,
Çamura banan ayakkabılarımı,
Çeken bataklık hayat…
Yüzüme vuran karanlığın,
Aysız gecelerdeki işkencesinde,
Yokluğun girdabına düşüyor,
En dibe çekiyor sensizlik…
Oktay ÇEKAL
21.04.2012—09.04
Kayıt Tarihi : 6.5.2012 02:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Oktay Çekal](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/05/06/en-dibe-cekiyor-sensizlik.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!