Hep en derinden, en derine yolcu ederim ben mürekkeblerimi.
Ehl-i dertten geçemesede bir yanım,
Hep en koyularda hapsederim ben içime batan hicranlarımı.
Neyden ola ver yansınken dünlerim,
Irak yerlere boşaltırım hatıralarımı doldumu gözlerim.
Bendleri kırmak isteyip haykır dedimi tozlu hikayelerim,
Akmasın diye ucundan yaşanmışlıklarım,
Başımı kaldırıp maviyi yukarılarda siyaha boyar gözlerim.
Ve...
Çoğunu içime hapsedişlerim!
Doksan dokuzda esma da bir olmasa ismi,
Dilime lal olur dün dilimden düşürmediklerim.
Vel hasıl kelam ki benim deyişlerim,
Bazen diken olur en derinde en koyu yere batar kendimden bile sakladığım sözlerim.
#kalemimdennotlar
Resul KaradumanKayıt Tarihi : 12.12.2016 22:05:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!