tohum çatlarken yanar kavrulur
sen ey kadın beni serin tuttun
ilmek ilmek delerken soğuk
sen ey kadın elimi tuttun
nice kalem ve cennet
nice mübarek eller
senin bir teline bile
el pençe divan durdu.
dağ esintisi kesilince yaylamdan
ılık bir rüzgar geldi şu yanımdam
nefesinle ey kadın her yanımdan
rengarenk çiçekler açtı.
sensizliktir korkum kederim
başsız kalmak gibi,
ne işe yarar ayağım hem ellerim
rabbimden her an dilerim
benden önce almasın ruhunu
Annemin...
Kayıt Tarihi : 15.11.2008 01:51:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!