En Değerli Sensizliğim

Şimdi bir kahvehanede,
Dibinde tortusu kalmış çayımı yudumlarken geldin aklıma.
Gecenin tüm hüznünü,
Gündüzün tüm umudunu sana yazdım da
Bana kalan yine ıssız bir kapı oldu.
Artık çayım da soğudu.
Kalburüstü semtlerin birinde veda ederken güneşe,
Güneşim tam denizle buluştuğu yerden sana şiirler yazdım.
Aya anlattım senden bana kalan sensizliği,
Bu buruk acıyı misafir eder oldum epeydir,
Senden boşalan kalp kapakçığıma…
Kontratı yok sorumlusu benim bu sorunlu benliğimin.
Ket vurmuşum gençliğime,
Geleceğim ise prangalar içinde.
Bilahare kendimi inandırdığım bu yapmacık duygularda
bile seni aramak,
Ve bulmak seni,
Bir şiirin en ücra dörtlüğünde.
Darılmak zaman zaman sensizliğe fakat
Hiçbir zaman vazgeçememek senden.